In het glazen bastion van Fort Kijkduin, rondom het indrukwekkende skelet van Chris de Potvis, is een nieuwe permanente tentoonstelling te zien: Walvisvaarders van Huisduinen. De expositie vertelt het verhaal van een bijzondere periode uit de Nederlandse maritieme geschiedenis, waarin walvisvaarders vanuit Huisduinen en Den Helder naar de ijzige Noordelijke IJszee en later Antarctica voeren.
Na de Tweede Wereldoorlog kampte Nederland met een groot tekort aan vetten en oliën, wat leidde tot een heropleving van de walvisvaart. De Willem Barendsz I en II maakten tussen 1946 en 1964 achttien expedities naar de Zuidelijke IJszee, waar duizenden walvissen aan boord werden verwerkt tot traan, bestemd voor onder andere zeep, margarine en smeermiddelen.
De tentoonstelling laat deze geschiedenis zien met originele voorwerpen en foto’s, gereedschap van aan boord, persoonlijke verhalen en een uitgebreide tijdlijn: van de 17e-eeuwse walvisvaarders tot het wereldwijde moratorium op commerciële walvisvangst in 1986. Bezoekers krijgen zo een uniek inkijkje in een periode waarin walvistraan letterlijk het licht deed branden.
Met deze tentoonstelling wil Fort Kijkduin niet alleen de vissersgeschiedenis van Huisduinen laten zien, maar ook een bewustere blik werpen op de veranderde relatie tussen mens en natuur. De walvis heeft tegenwoordig een heel andere betekenis dan in de tijd waarin walvisvaart noodzakelijk werd geacht.
De tentoonstelling is dagelijks te bezoeken tijdens de reguliere openingstijden van Fort Kijkduin.